بسم رب الشهدا و الصدیقین
شهردار ارومیه که بود، دوهزار و هشت صد تومان حقوق می گرفت.
یک روز به م گفت« بیا این ماه هرچی خرجی داریم رو کاغذ بنویسیم،
تا اگه آخرش چیزی اضافه اومد بدیم به یه فقیر.»
همه چی را نوشتم ؛ از واکس کفش گرفته تا گوشت و نان و تخم مرغ.
آخر ماه که حساب کردیم، شد دوهزار و ششصد و پنجاه تومان.
بقیه ی پول را داد لوازم التحریر خرید،
داد به یکی از کسانی که شناسایی کرده بود و می دانست محتاجند.
گفت « اینم کفاره ی گناهای این ماهمون.»
خاطره ای از شهید مهدی باکری
بسم رب الشهدا و الصدیقین
«دعا کنید که خداوند شهادت را نصیب شما کند، در غیر این صورت زمانی فرا می‌رسد که جنگ تمام می‌شود و رزمندگان امروز سه دسته می‌شوند،
یک: دسته‌ای که به مخالفت با گذشته خود برمی‌خیزند و از گذشته خود پشیمان می‌شوند.
دو: دسته‌ای که راه بی‌تفاوت را بر می‌گزینند و در زندگی مادی غرق می‌شوند.
سوم: دسته‌ای که به گذشته خود وفادار می‌مانند و احساس مسئولیت می‌کنند که از شدت مصایب و غصه‌ها دق خواهند کرد.
پس از خداوند بخواهید با رسیدن به شهادت از عواقب زندگی پس از جنگ در امان بمانید، چون عاقبت دو دسته اول ختم به خیر نخواهد شد و جزو دسته سوم ماندن هم بسیار سخت و دشوار خواهد بود.»
بخشی از سخنان شهید حمید باکری
بسم رب الشهدا و الصدیقین
همه داشتند سوار قایق می شدند.
می خواستیم برویم عملیات.
یکی از بچه ها ، چند ماهی دست کوموله ها اسیر بود.
هنوز جای شکنجه روی بدنش بود. وقتی سوار شد،
داد زد « پدر شون رو در می آریم. انتقام می گیریم.»
تا شنید گفت « تو نمی خواد بیای. ما واسه ی انتقام جایی نمی ریم.»
خاطره ای از سردار شهید مهدی باکری
بسم رب الشهدا و الصدیقین
وقتی آقا مهدی، شهردار ارومیه بود، یک شب باران شدید بارید.
به طوری که سیل جاری شد.
ایشان همان شب ترتیب اعزام گروه امداد را به منطقه سیل زده داد و
خودش هم با آخرین گروه عازم منطقه شد.
پا به پای دیگران در میان گل و لای کوچه که تا زیر زانو می رسید،
به کمک مردم سیل زده شتافت. در این بین، آقا مهدی متوجه پیرزنی شد
که با شیون و فریاد، از مردم کمک می خواست
. تمام اسباب و اثاثیه پیرزن در داخل زیر زمین خانه آب گرفته بود.
آقا مهدی، بی درنگ به داخل زیر زمین و مشغول کمک به او شد.
کم کم کارها رو به راه شد.
پیرزن به مهدی که مرتب در حال فعالیت بود نزدیک شد و گفت:
خدا عوضت بدهد مادر! خیر ببینی.
نمی دانم این شهردار فلان فلان شده کجاست تا شما را ببیند و
یک کم از غیرت و شرف شما یاد بگیرید؟»
آقا مهدی خنده ای کرد و گفت :
راست می گویی مادر! ای کاش یاد می گرفت.
خاطره ای از سردار شهید مهدی باکری
بسم رب الشهدا و الصدیقین
خاطرات سردار شهید مهدی باکری
اومد توی باشگاه... بعد از سلام و احوال پرسی، وقتی خواست
لباسش رو عوض کنه...
یکی اومد توی باشگاه و گفت:...آره دیگه...تیپ زدی و ساک ورزشی هم گرفتی دستت...
دو تا دختر پشت سرت که بودند داشتند راجع به تو حرف میزدند.....
....انگاری دنیا سرش خراب شده بود...دنیا دور سرش میچرخید...لباساشو تن کرد...
عصبانی و ناراحتی از باشگاه رفت بیرون...!
فردا شب که اومد باشگاه... همه بهش
میخندیدند!
کچل کرده بود...یک شلوار کردی بزرگ مشکی پوشیده بود.... تازه لباساشو ریخته بود
توی کیسه زباله....! (شهید ابراهیم هادی)
واقعا از
شهدا گفتن و از شهدا نوشتن، کار بسیار سختیه.... اونچیزی که شهدا را خاص میکرد،
مرام و مردانگیشون بود؛ چه دنیای عجیبی داشتند...
در جبهه هرکس عاشق اباعبدالله
علیه السلام بود، از خدا میخواست که بدون سر به شهادت برسد....
هر کس عاشق سقای بی دست کربلا، حضرت عباس علیه السلام بود، از خدا شهادت عباسگونه میخواست...
هر کس عاشق مادر سادات بود شهادتی پهلوشکسته طلب میکرد...
شهدا تلاش میکردند که در زندگی ، رضایت
خالق را به هر نحوی که شده، جلب کنند...
شهدا اهل مرام و معرفت بودند...!
شـایـد بـاور کردنش سخت باشه که میشه از کاباره به بهشت رفت....! (حر انقلاب اسلامی، شهید شاهرخ ضرغام)
شـایـد بـاور کردنش سخت باشه که توی اتاق فرمانده نظامی آمریکایی ات میشه نماز خوند...! (شهید عباس بابایی)
شـایـد بـاور کردنش سخت باشه که یک اسیر عراقی زخمی را 7 کیلومتر روی دوش خودش آورده بود عقب...! (شهید ابراهیم هادی)
شـایـد بـاور کردنش سخت باشه که یک زن بی سرپرست رو زیر بال و پر خودش گرفته بود تا توی کاباره کار نکنه....! (شهید شاهرخ)
و هزار شـایـد
دیگـه ای که زندگی شهدا به ما ثابت کرد، شـدنـیـه...!
روایت متفاوتی از مروت و مردانگی شهدا را در وبلاگ مروت و مردانگی شهدا بخوانید
اللهم
صلی علم محمد و آل محمد و عجل فرجهم
بسم رب الشهدا و الصدیقین
آقا مهدی توی چادرش بود. بهش که گفتم؛ گفت « قدمتون روی چشم . فقط باید بیاین توی همین چادر ، جای دیگه ای نداریم.»
صبح که داشتیم راه می افتادیم، مادرم بهم گفت« برو آقا مهدی رو پیدا کن ،ازش تشکر کنم.»
توی لشکر این ور و اون ور می رفتم تا آقا مهدی را پیدا کنم.
یکی بهم گفت «آقا مهدی حالش خوب نیست؛ خوابیده.»
گفتم « چرا ؟»
گفت « دیشب توی چادر جا نبود. تا بخوابد، زیر بارون موند، سرما خورد.»
خاطره ای از سردار شهید مهدی باکری
بسم رب الشهدا و الصدیقین
- می ترسم آب آفتابه تموم بشه.
- خب بشه می رم یه آفتابه دیگه آب می آرم.
رفته بود برایش آب بیاورد که بهش گفتم « خوبه دیگه ! حالا فرمانده لشکر باید بیان سر آقا رو بشورن! »
گفت « چی می گی؟ حالت خوبه ؟»
گفتم « مگه نشناختیش؟»
گفت نه.
خاطره ای از سردار شهید مهدی باکری
بسم رب الشهدا و الصدیقین
یک روزه درستش کردند.
همه ی نیروها هم موظف شدند فردا صبحش توی محوطه جمع شوند. صحبت های آقا
مهدی جوری بود که کسی نمی توانست ساکت باشد.
آن قدر بلند بلند شعار می داند و فریاد می زدند که نگو.
بعد از صبحگاه وقتی آقا مهدی می خواست برود. بچه ها ریختند دور و برش .
هرکسی هر جور بود خودش را بهش می رساند وصورتش را می بوسید.
بنده ی خدا توی همین گیر و دار چند بار خورد زمین. یک بار هم ساعتش از دستش افتاد .
یکی از بچه ها برش داشت.
بعد پیغام داد « بهش بگین نمی دم. می خوام یه یادگار ازش داشته باشم.»
خاطره ای از سردار شهید مهدی باکری
بسم رب الشهدا و الصدیقین
بهم گفت:« چرا بی خودی گریه می کنی؟ اگه دلت گرفته چرا الکی گریه می کنی! یه هدف به گریه ت بده. »
بدش گفت « واسه ی امام حسین گریه کن. نه واسه ی من.»
خاطره ای از شهید مهدی باکری به نقل از همسر شهید
قهربودیم درحال نمازخوندن بود...
نمازش که تموم شد هنوز پشت به اون نشسته بودم...
کتاب شعرش رو برداشت و با یه لحن دلنشین شروع کرد به خوندن...
ولی من بازباهاش قهربودم!!!!!
کتابو گذاشت کنار...
بهم نگاه کرد و گفت:
"غزل تمام...نمازش تمام...دنیامات
سکوت بین من و واژه ها سکونت کرد!!!!
بازهم بهش نگاه نکردم....!!!
اینبارپرسید : عاشقمی؟؟؟
سکوت کردم....
"گفت : عاشقم گرنیستی لطفی بکن نفرت بورز
بی تفاوت بودنت هرلحظه آبم می کند. .."
دوباره با لبخند پرسید: عاشقمــــــی مگه نه؟؟؟؟؟
گفتم:نـــــــه!!!!!
گفت:"لبت نه گوید و پیداست می گوید دلت آری...
که این سان دشمنی یعنی که خیلی دوستم داری..."
زدم زیرخنده....و روبروش نشستم....
دیگه نتونستم بهش نگم که وجودش چقد
آرامش بخشه...
بهش نگاه کردم و ازته دل گفتم... خداروشکرکه هستی....
به نقل از همسر شهید بابایی
پ.ن1: خواستم به خودم بگم که شهدا هم یک زندگی معمولی داشته اند!
قهر میکردند...اما دل بزرگی داشتند...عاشق بودند...عاشق...! این هم عاشقانه های شهید بابایی بودش...صلوات
بسم رب الشهدا و الصدیقین
یادم به سفر مشهد مهدی افتاد.
قبل از عملیات بدر برای اولین بار برام سوغاتی آورد:
دو حبه قند و کمی نمک و یک جانماز.
دیدم مهدی حال همیشگی اش را ندارد.
قسمش دادم که:
" تو را خدا از ضامن آهو چی خواستی، مهدی، که این طور شده ای؟"
گفت:" فقط یک چیز"
"دیگر نمی توانم بمانم، مصطفی. باور کن نمی توانم.
همین را به امام رضا گفتم. گفتم واسطه شو این عملیات عملیات آخر مهدی باشد"
راوی مصطفی مولوی همرزم شهید مهدی باکری
بسم رب الشهدا و الصدیقین
- بهش گفتم:توی راه که بر می گردی,یه خورده کاهو و سبزی بخر.
- گفت:من سرم خیلی شلوغه می ترسم یادم بره,
رو یه تیکه کاغذ هر چه میخوای بنویس,بهم بده.
- همان موقع داشت جیبش را خالی می کرد.
یک دفترچه یاد داشت و یک خودکار در آورد گذاشت زمین.
برداشتمشان تا چیزهایی که میخواستم تویش بنویسم,یک دفعه بهم گفت:
- ننویسی ها!
- جا خوردم.
- گفت:اون خودکاری که دستته مال بیت الماله!
- گفتم:من که نمیخوام باهاش کتاب بنویسم.دو سه تا کلمه بیشتر نیست.
- گفت:نه!کم و زیاد فرقی نمیکنه,بیت الماله!
خاطره ای از شهید مهدی باکری به نقل از همسر شهید
بسم رب الشهدا و الصدیقین
حمید سه ساله بود که مادرشان فوت کرد. از آن موقع نامادری داشتند .
مثل مادر خودشان هم دوستش داشتند.
رفتیم خانه شان ؛ بیرون شهر. به م گفت « همین جا بشین من می آم.»
دیر کرد. پاشدم آمدم بیرون ، ببینم کجاست.
داشت لباس می شست؛ لباس برادر و خواهر های ناتنیش را .
گفت :« من این جا دیر به دیر می آم. می خوام هر وقت اومدم، یه کاری کرده باشم.»
خاطره ای از سردار شهید مهدی باکری
بسم رب الشهدا و الصدیقین
از شهردای ارومیه یک بنز داده بودند بهش .سوارش نمی شد.
فقط یک بار داد ازش استفاده کردند؛ داد به پرورشگاه.
عروسی یکی از دخترا بود.
گفت « ماشینو گل بزنین واسه ی عروس.»
خاطره ای از سردار شهید مهدی باکری
بسم رب الشهدا و الصدیقین
سال پنجاه و دو تازه دانشجو شده بودم.
تقسیممان که کردند، افتادم خوابگاه شمس تبریزی.
آب و هوای تبریز به من نساخت ، بد جوری مریض شدم.
افتاده بودم گوشه ی خوابگاه .
یکی از بچه ها برایم سوپ درست می کرد و ازمن مراقبت می کرد.
هم اتاقیم نبود. خوب نمی شناختمش.
اسمش را که از بچه ها پرسیدم، گفتند :
« مهدی باکری.»
خاطره ای از شهید مهدی باکری
بسم رب الشهدا و الصدیقین
آن روزها شهید باکری شهردار ارومیه بود...
یک روز باران خیلی تند می آمد. بهم گفت « من می رم بیرون»
گفتم « توی این هوا کجا می خوای بری؟» جواب نداد.
اصرار کردم . بالاخره گفت « می خوای بدونی؟ پاشو تو هم بیا. »
با لندروز شهرداری راه افتادیم توی شهر. نزدیکی های فرودگاه یک حلبی آباد بود.
رفتیم آنجا. توی کوچه پس کوچه هایش پر از آب و گل.
آب وسط کوچه صاف می رفت توی یکی از خانه ها.
در خانه را که زد، پیرمردی آمد دم در.
ما راکه دید، شروع کرد به بد و بی راه گفتن به شهردار.
می گفت « آخه این چه شهردایه که ما داریم؟
نمی آد یه سری به مون بزنه ، ببینه چی می کشیم.»
آقا مهدی بهش گفت «خیله خب پدرجان . اشکال نداره .
شما یه بیل به ما بده، درستش می کنیم؟»
پیرمرد گفت « برید بابا شماهام! بیلم کجا بود.»
از یکی از هم سایه ها بیل گرفتیم.
تا نزدیکی های اذان صبح توی کوچه ، با آقای شهردار، راه آب می کندیم.
خاطره ای از شهید مهدی باکری
خاطره ای از سردار شهید مهدی باکری
خاطره ای از سردار شهید مهدی باکری
بسم رب الشهدا و الصدیقین
27بهمن سالگرد ازدواجمون بود.از بچه ها خواستم ساعت 3بیان و سرمزار دور هم باشیم.
ولی قبل از اینکه بچه ها بیان من یک ساعت زودتر با شیرینی وشکلات و یه شاخه گل که گلفروش روی گل رو با آب پاش آب پاشیده بود رفتم.
وقتی گل رو روی پرچم روی قبرش گذاشتم بهش گفتم:کمیل جان اینجایی؟اگه هستی یه نشونه بده؟
اگه هستی ومیشنوی میخوام بگم من به فکرتم همیشه،ازش خواستم حداقل توهم سالگرد ازدواجمون رو بهم تبریک بگو؟یه نشونه بده؟...
بچه ها اومدن و مراسم قشنگی برگذارشد،آخر مراسم وقتی بچه ها خواستن روی پرچم رو تمیز کنن آخه شیرینی ریخته بود،وقتی خواستن گل رو جابه جا کنن تعجب کردن!
دیدن زیر گل با شبنمی که روی گل بود تبدیل به یه قلب شدوبا گذشت 20روز هنوز اون شبنمی که تبدیل به گل شد خشک نشده وروش باقی مونده...
این اتفاق 27بهمن93رخ داد...
خاطره ای از شهید مصطفی کمیل صفری تبار به نقل از همسر شهید
