بسم رب الشهدا و الصدیقین
گفت:
«توی دنیا بعد از شهادت فقط یک آرزو دارم: اونم اینکه تیر بخوره به گلوم».
تعجب کردیم. بعد گفت:
«یک صحنه از عاشورا همیشه قلبمو آتیش می زنه؛ بریده شدن گلوی حضرت علی اصغر»
والفجر یک بود که مجروح شد. یک تیر تو آخرین حد گردنش خورده بود به گلوش.
وقتی می بردنش عقب، داشت از گلوش خون می آمد.
می گفت:
آرزوی دیگه ای ندارم مگر شهادت.
خاطره ای از سردار شهید حاج عبدالحسین
برونسی
بسم رب الشهدا و الصدیقین
بهش گفتم :
" پسرم ؛ تو به اندازه کافی جبهه رفتی ، دیگه نرو ؛ بزار اونایی برن که نرفته اند .. "
.
چیزی نگفت و یه گوشه ساکت نشست
.
.
صبح که خواستم نماز بخونم اومد جانمازم رو جمع کرد ، بهم گفت :
" پدر جان ! شما به اندازه کافی نماز خوندی بذارین کمی هم بی نماز ها ، نماز بخونن .. "
.
.
.
خیلی زیبا منو قانع کرد و دیگه حرفی برای گفتن نداشتم .. ..
بسم رب الشهدا و الصدیقین
یه نوجوان ۱۶ ساله بود از محله‌های پایین شهر تهران
چون بابا نداشت خیلی بد تربیت شده بود
خودش میگفت: گناهی نشد که من انجام ندم
تا اینکه یه نوار روضه زیر و رویش کرد و بلند شد اومد جبهه
یه روز به فرمانده گفت: من از بچگی حرم امام رضا (ع) نرفتم، می‌ترسم شهید بشم و حرم آقا رو نبینم، ۴۸ ساعت به من مرخصی بدین برم حرم امام رضا (ع) رو زیارت کنم و برگردم…
اجازه گرفت و رفت مشهد...
دو ساعت توی حرم زیارت کرد و برگشت جبهه ...
توی وصیت نامه‌اش نوشته بود:
در راه برگشت از حرم امام رضا (ع) توی ماشین خواب حضرت رو دیدم
آقا بهم فرمود: حمید! اگر همین‌طور ادامه بدهی خودم میام می‌برمت…
…یه قبری برای خودش اطراف پادگان کنده بود
نیمه شب‌ها تا سحر می‌خوابید داخل قبر، گریه میکرد و میگفت:
یا امام رضا (ع) منتظر وعده‌ام… آقا جان چشم به راهم نذار…
… توی وصیت‌نامه‌اش ساعت و روز و مکان شهادتش رو نوشته بود
میگفت امام رضا (ع) بهم گفته کی و کجا شهید میشم
حتی مکانی هم که امام رضا(ع) فرموده بود شهید می‌شی تا حالا ندیده بود…
روز موعود خبر رسید
ضد انقلاب توی یه منطقه است و باید بریم سراغشون
فرمانده گفت: چند تا نیرو بیشتر نمی‌خواهیم
همه‌ی بچه‌ها شروع کردند التماس کردن که آقا ما رو ببرید
دیدند حمید یه گوشه نشسته و نگاه می‌کنه
ازش سوال کردند: مگه تو دوست نداری بری به این عملیات؟
حمید خندید و گفت: شما برا اومدن التماس‌هاتون رو بکنید، اونی که باید منو ببره خودش می‌بره
خود فرمانده اومد و گفت: حمید تو هم بلند شو بریم …
بچه‌ها میگن وقتی وارد روستایی که ضد انقلاب بودند شدیم، حمید دستاش رو به سمت ما بلند کرد و گفت: خداحافظ
کسی اون لحظه نفهمید حمید چی میگه
اما وقتی شهید شد و وصیت‌نامه‌اش رو باز کردیم دیدیم دقیقا توی همون‌روز، ساعت و مکانی شهید شده که تو وصیت‌نامه‌اش نوشته بود…
خاطره ای از زندگی شهید حمید محمودی
به روایت مداح رزمنده حاج مهدی سلحشور
لات محل بود. چاقو کشی،دعوا…
یک بار قبل انقلاب با چاقو،گوش مامور شهربانی را برید و گذاشت کف دستش…
برای همین هم رفت زندان.
یک روز تو پایگاه آموزشی غدیر اصفهان بودیم که دیدیم آمد.تازه از زندان آزاد شده بود.
می گفت:آمدم آموزش ببینم.قبولش نمی کردند.
می گفتند اهل اطاعت از فرماندهی نیست.خیلی اصرار کرد تا بلاخره قبولش کردند…
گوشه ای روی خاکریز داشت این جور زمزمه می کرد
«خدایا…ما از اول عمر گناه کردیم…اما تو کریمی،تو ما رو ببخش…»
خاک،از اشک چشم هایش گل شده بود.
همان شب اول تا صبح گریه کرده بود و سرش را از خاک برنداشته بود…
تو درگیری تیر خورد.افتاد.داشت سینه خیز بر می گشت
که دید تانک های عراقی می خواهند بچه ها را دور بزنند…
معطل نکرد.چند تا نارنجک به خودش بست و رفت زیر تانک ها…
هیچ کس فکر نمی کرد که این همان لات و چاقوکش باشد…
بسم رب الشهدا و الصدیقین
منطق عجیبی بر زندگی شان حاکم بود. در آن منطق، هر که عاشق حسین علیه السلام بود آرزوی شهادتی حسین گونه می کرد. در آن گونه که در هنگام شهادت سری در بدن نداشته باشد.
هر که در دام عشق مادر سادات می سوخت، طلب درک شکستن پهلو می کرد!
هر که عاشق سقای تشنه کامان، حضرت عباس بود، تمنای بی دستی و ... عجب روزگاری بود.
هیچ کس با عقل دنیایی خود نمی تواند آن روزها و شب ها را تصور کند. آن ایام گفتنی و شنیدنی نیست. چشیدنی و دیدنی بود...
بسم رب الشهدا و الصدیقین
یک روز استاد توی کلاس درس گفت : تمام عضله های بدن از مغز دستور می گیرند . اگر ارتباط مغز با اعضای بدن قطع شود، حرکت و فعالیت آنهامختل می شود و اگر هم واکنش داشته باشند، غیر ارادی و نامنظم است.
یکی از دانشجویان که سن بیشتری نسبت به بقیه داشت و همواره ساکت بود ، بلند شد و گفت: ببخشید استاد!
وقتی ترکشِ توپ سرِ رفیقِ من را از زیر چشم هایش برد ، زبانش تا یک دقیقه الله اکبر می گفت!
بسم رب الشهدا و الصدیقین
هم قد گلوله توپ بود . . .
گفتم: چه جوری اومدی اینجا؟
گفت: با التماس!
گفتم: چه جوری گلوله رو بلند میکنی میاری؟
گفت: با التماس!
به شوخی گفتم: میدونی آدم چه جوری شهید میشه؟
لبخندی زد و گفت: با التماس!
تکه های بدنش رو که جمع میکردم فهمیدم چقدر التماس کرده . . .
تصویر تزئینی می باشد
بسم رب الشهدا و الصدیقین
گفت: تشنه ام
گفتم:خسته نباشی.
گفت:خسته نیستم. تشنه ام، یه چکه آب اگه داری، بده بخوریم.
رفتم توی سنگر که براش آب بیاورم. سه تا خمپاره آمد.
دویدم بیرون سنگر. زانو زده بود، لب سنگر.
ترکش خورده بود به گلوش.
سلام داد به آقا و افتاد رو زمین.
بسم رب الشهدا و الصدیقین
اسیر شده بود
15 سال بیشتر نداشت؛ حتی مویی هم در صورتش نبود...
سرهنگ بعثی اومد یقه شو گرفت، کشیدش بالا
گفت: اینجا چه کار میکنی؟
حرف نمی زد
سرهنگ بعثی گفت: جواب بده..
گفت: ولم کن تا بگم
ولش کرد...
خم شد از روی زمین یک مشت خاک برداشت، آورد بالا
گفت: اینجا خاک منه، تو بگو اینجا چه کار میکنی؟
سرهنگ بعثی خشکش زده بود . . .
عکس تزئینی است
بسم رب الشهدا و الصدیقین
آب جیره بندی شده بود
آن هم از تانکری که یک صبح تا شب زیر تیغ آفتاب مانده بود ،
به من آب نرسید ، طاقت عطش را نداشتم...
لیوان را به من داد و گفت :
من زیاد تشنم نیست ، نصفش رو خوردم بقیه ش رو تو بخور...
گرفتم و خوردم
فرداش بچه ها گفتن که جیره هر کس نصف لیوان آب بود !
- رفت جلو و گفت: همشیره ! تا حالا ندیدمت اینجا! تازه اومدی؟؟
-خیلی آهسته (که شایدم خجالت همراهش بود) گفت: بله...من از امروز اومدم
-بهش گفت: تو اصلا قیافه ت به اینجور جاها و اینجور کارا نمیخوره! قبلا چیکار میکردی؟ اسمت چیه؟
(خیلی خجالت کشیده بود ... سرش رو پایین انداخته بود و)چشمانش را به زمین دوخته بود و جواب داد:
-اسمم ... مهینه...چند وقتیه که شوهرم مرده... مجبور شدم برای اجاره خانه و خرجی خودمو پسرم بیام اینجا...!
(خیلی بهش برخورده بود...از شدت عصبانیت دستانش میلرزید...به غیرتش برخورده بود...
رگ غیرتش ورم کرده بود،از شدت عصبانیت دندانهایش را روی هم می فشرد! . ..)
- دستش رو از شدت عصبانیت مشت کرد و کوبید روی میز و گفت:"ای لعنت به این مملکه کوفتی!"
بعدتر با صدای رسا و بلندش گفت:
- همشیره! راه بیوفته بریم
(مهین خانوم رفت تا چادرش رو سرش کنه و در همین حال )مرد غیرتی داستان ما رو کرد به صاحب کاباره و گفت:
- میرم و زودی برمیگردم!
-مهین خانوم که با حجاب کامل از اون خراب شده بیرون می اومد...خیلی خوشحال شده بود...شاید توی دلش اینطور میگفت که هنوز هم مرد پیدا میشه...
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
سالها ازین ماجرا میگذشت
.
.
.
.
.
.
.
.
رو کردم بهش و گفتم:
- راستی چه خبر از "مهین خانوم"؟
(اصلا دلش نمیخواست جواب بده...هی طفره میرفت...خیلی اصرار کردم تا)گفت:
- دلم خیلی براش میسوخت (آخه خداییش اصلا آدم اونجور جاها نبود)، یه پسر ده ساله به اسم رضا داشت، صاحب خونه(بی معرفت و نامردش) اسباب و اثاثیه خونه ش رو ریخته بود بیرون...چون پول نداشته بود تا اجاره خونه ش رو بده!
(در حالیکه شاید یکم خجالت کشیده بود خودش و اصلا دلش نمیخواست این قسمت رو بگه...)گفت:
- توی نیرو هوایی ی خونه برای خودش و بچه اش اجاره کردم...
(و به مهین خانوم گفته بود که:)
- شما توی خونه بمون و بچه ت رو تربیت کن، من اجاره خونه و خرجی شما رو میدم....
----------------
پ.ن:شهدا مردانگی داشتند ...
اما تو! ای جوانی که دعایت شهادت است و هر شب با آرزوی شهادت میخوآبی ...
مردانگی و غیرت داشته باش
ان شاء الله
آنچه شما در بالا مطالعه نمودید، بازنویسی خاطره ای تکان دهنده از شهید بزرگوار شاهرخ ضرغام بود
همه بزرگواران؛میتوانند برای آشنایی هر چه بیشتر با این شهید با غیرت و با مروت ، کتاب "حر انقلاب" را تهیه نمایند
شادی روح شهید گمنام ، شاهرخ ضرغام ، صلواتی بفرستیم
اللهم صلی علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم و العن اعدائهم
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ
اللَّهُمَّ کُنْ لِوَلِیِّکَ الحُجَهِ بنِ الحَسَن صَلَواتُکَ علَیهِ و عَلی آبائِهِفِی هَذِهِ السَّاعَهِ وَ فِی کُلِّ سَاعَهٍوَلِیّاً وَ حَافِظاً وَ قَائِداً وَ نَاصِراً وَ دَلِیلًا وَ عَیْناًحَتَّى تُسْکِنَهُ أَرْضَکَ طَوْعاً وَ تُمَتعَهُ فِیهَا طَوِیلا"
هر سربازی در جیبهایش در موهایش و لای دکمه های یونیفورمش
زنی را به میدان جنگ میبرد آمار کشته های جنگ
همیشه غلط بوده است هر گلوله
دونفر را از پا در می آورد سرباز
و دختری که در سینه اش میتپد . . .
