بسم رب الشهدا و الصدیقین

یک روز گرم تابستان ، با مهدی و چند تا از بچه های محل سه تا تیم شده بودیم و فوتبال بازی می کردیم.  تیم مهدی یک گل عقب بود . عرق از سر و روی بچه ها می ریخت . بچه ها به مهدی پاس دادند، او هم فرصت خوبی برای خودش فراهم کرد؛ در همین لحظه حساس ، به یک باره مادر مهدی آمد روی تراس خانه شان که داخل کوچه بود و گفت : مهدی ، آقا مهدی ، برای ناهار نون نداریم ؛ برو از سر کوچه نون بگیر مادر...

مهدی که توپ را نگه داشته بود ، دیگر ادامه نداد .

 توپ را به هم تیمی اش پاس داد و دوید سمت نانوایی...

....

خاطره ای از شهید مهدی زین الدین