| مـروت و مردانـگی شـهدا بـود کـه آنـها را خـاص میـکـرد |

۵ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «خاطرات اسرا» ثبت شده است

دم مسیحایی حاج آقا

بسم رب الشهدا و الصدیقین

کاظم بارها گفته بود « من بعثی و فدایی صدام هستم » .


یک روز آقای ابوترابی را به شدت شکنجه کرد ؛ طوری که تمام بدنش سیاه شده بود . با این وجود ،


حاج آقا به کاظم احترام می گذاشت . رفتار حاجی او را به تدریج رام کرد تا جایی که یک شب پشت 


پنجرۀ اتاق آمد و عذر خواهی کرد .


حاج آقا خودش گفت « آمد و با شرمندگی از من عذر خواهی کرد و گفت ، من تو را اذیت می کنم


ولی تو به من احترام می گذاری ، از این به بعد با تو کاری ندارم . گفتم فکر می کنی اگر به تو


احترام می گذارم به خاطر این است که تو امیری و من اسیر ؟ نه ، اگر آزاد بشوم و بالاترین پست


را در ایران بگیرم و تو را دوباره ببینم بیشتر از این احترامت خواهم کرد » .


کاظم بعثی فدایی صدام ، چنان تحت تأثیر حاجی قرار گرفت که بعد از آن دست از خشونت برداشت


و با کسی کار نداشت . مدتی بعد هم نماز خوان شد و در غیر ماه رمضان هم روزه می گرفت .


بعثی ها وقتی دیدند رفتارش عوض شده او را از اردوگاه بردند .


خاطرات سید آزادگان حاج علی اکبر ابوترابی

۱ نظر موافقین ۶ مخالفین ۰

گره گشایی با توسل به حضرت زهرا

بسم رب الشهدا و الصدیقین

چند سال از دوران اسارتم را با آقای ابوترابی گذاراندم . اردوگاه موصلِ1  که بودیم یک روز رفتم پیش حاج 


آقا و پرسیدم « همه برای حل مشکلاتشان به شما مراجعه می کنند ، این را چه طور تحمل می کنی و 


خم به ابرو نمی آورید؟»


چیزی نگفت . دوباره پرسیدم . از دادن جواب امتناع کرد . بار سوم وقتی اصرارم را دید ، 


گفت « حسین آقا جون ، دو رکعت نماز و توسل به حضرت زهرا (س) ، کوه مشکلات را مثل موم نرم می 


کند. ازآن زمان هر وقت به مشکلی بر می خورم همین کار را می کنم »


خاطرات سید آزادگان حاج علی اکبر ابوترابی


۳ نظر موافقین ۳ مخالفین ۰

درس خواندن برای خدمت به اسلام

بسم رب الشهدا و الصدیقین

در دوران اسارت قرار شد به اتفاق آقای موسوی یک کلاس خصوصی با حاج آقا داشته باشیم .


اولین جلسه که خدمتش رسیدیم پرسید « کجا بنشینیم؟ »


گفتم « جایی که هیچکس مزاحم ما نشود ».


نگاه توبیخ آمیزی به من کرد و یک راست رفت و در مقابل اتاق شانزده نشست.


تا درس را شروع کرد بعضی از آزادگان می آمدند و به ایشان سلام می کردند .


او هم تمام قد بلند می شد و با آن ها احوال پرسی گرم می کرد . 


حدود بیست دقیقه از وقت 45 دقیقه ای کلاس با احوال پرسی ها گذشت . 


آخر کلاس به ما گفت :


« درس خواندن برای خدمت است » .


خاطرات سید آزادگان حاج علی اکبر ابوترابی




۰ نظر موافقین ۲ مخالفین ۰

اسرای زخمی را کول کرد تا بعثی ها اذیتشان نکنند

بسم رب الشهدا و الصدیقین

اوایل جنگ بود که اسیر شدیم .


ما را به بغداد بردند و در زندان وزارت دفاع حبس کردند .


 12 نفر بودیم . بین ما فقط حاج آقا سالم بود .


 کسی او را نمی شناخت .


ماشین که ایستاد ، پیاده شد ما را کول می کرد و در یک گوشه می خواباند .


 فاصله ماشین تا آنجا که پیاده مان می کرد حدود 100 متر بود .


نمی خواست عراقی ها ما را اذیت کنند .


سید الاسرا مرحوم سید علی اکبر ابوترابی


۲ نظر موافقین ۲ مخالفین ۰

رزمنده اسیری که زنده دفن شد

بسم رب الشهدا و الصدیقین

تازه اسیرمان کرده بودند.تو حال خودم نبودم.صدای ضعیف دوستم«دشتی»را که شنیدم به خودم آمدم،افتاده بود و آهسته ناله می کرد.خودم را کشاندم کنارش،پرسیدم: چه شده آقای دشتی؟

گفت:به خدا قسم دارم می میرم.

با هزار دردسر و التماس از بعثی ها،دست او را باز کردم.

ماشین بی رحمانه می رفت و ما به بالا پرتاب می شدیم و می افتادیم کف آن. نظامیانی که تفنگ ها شان را روی ما نشانه گرفته بودند،آب داشتند،اما یک قطره به دشتی و دیگر بچه ها نمی دادند.

وقتی ماشین پشت خط توقف کرد،هر کس هر طور بود خودش را انداخت پایین.من هم هر چه قنداق اسلحه تو سرم خورد،بی خیال شدم و دشتی را ول نکردم.بالاخره او را آوردم پایین.

عراقی ها یکباره ریختند دورش.کله هاشان را از بالا انداخته بودند تو صورت دشتی و او رو به آسمان دراز شده بود.

ناگهان صدای گلوله ی یه کلت،روی همه را برگرداند...

یک نفر در حال نماز به زمین افتاد.

افسر بعثی به سربازانش گفت:دو تا قبر بکند!

دشتی داشت زیر لب شهادتین می گفت که با آن شهید نماز،زنده دفن شد.

خاطرات شهدای اسارت از کتاب شهدای غریب

۱ نظر موافقین ۲ مخالفین ۰